I reset my expectations and made a cup of tea, stuck the lamp on and closed the door on the rest of the world. Kae raises some amazing points, there are some great moment of motivation, and there was nothing in the book I disagreed with. But when it does come, it is wondrous: “I am granted access to a freedom so resolute it leaves me shining head to toe… Looking out at the crowd, I see reality at last. Nowhere does the author go into nearly enough depth to make you understand the supposed parallels between artistic creativity and human relationships that the book is all ABOUT, every subject is approached, a few things that would TOTALLY need explanation are being said, the subject is discarded and a new one is approached. Conexión es una reivindicación de la creatividad como práctica necesaria a nuestra cotidianidad, su presencia alrrededor, mucho más allá de aquellas actividades capitalizables.

Ik begrijp dat het oog richten op het wonder des levens een pak makkelijker is voor een zondagskind waarvoor het einde van de maand geen financiële D-day betekent en vertoeft in de nok van Maslow’s piramide - gelegen in een werelddeel (oei, nee: land) wat al decennialang vrede kent. In India had ik ontdekt dat de stank van open riolen en vers geslachte geiten het aroma van sandalwood en garam masala niet terneerslaat, dat hemel en aarde zich als buurlanden verhouden, dat vele mensen die duizend keer minder hebben dan ikzelf op een gemiddelde dag dubbel zo vaak lachen. Musings on creativity and connection threaded with autobiographical edge and Jung and William Blake and others. Alleen smeert de Britse er een dikke laag mildheid op: graaf onder het oppervlak, bemerk pracht in lelijkheid, beschouw je medemens waarlijk als ‘mede mens’ en rem de verzwelgende golf koopwoede, afgunst, zelfhaat, hunkering af, maar… wees niet te streng voor jezelf.Kae Tempest es une escritore no binarie que explora a través del ensayo la posibilidad de preguntarnos sobre la conexión con otres a través del arte, específicamente de la música y la poesía. Honest, hopeful and written with piercing clarity, On Connection is an inspiring personal meditation that will transform the way you see the world. Tempest intimately discusses emotions, creativity and ways of connecting, while exploring ways they have.

But at its heart is a pounding optimism and a real hope that we can make our way through the mire by clinging close to each other and finding ways to escape the daily grind that is forced upon us at every turn. Creative connection is anything that brings us closer to ourselves and fellow human beings, and it has the potential to offer insights into mental health, politics and beyond.Dat het mij wat concrete tips heeft meegegeven om weer meer open te staan voor mezelf en voor anderen. Nu lijkt het alsof ik bovenstaande levenshouding (die ongetwijfeld sporen van Zenboeddhisme, Stoïcisme en mindfulness bevat) ten gronde beheers. In fact, when discussing connection, Tempest often refers to their live performances and the unique power they have to connect performer to audience member.

Het lijkt alsof Tempest verder bouwt op alles wat India voor mij betekende en waar DF Wallace vooral empathie en geesteskracht aan toevoegde. Honest, hopeful and written with piercing clarity, On Connection is an inspiring personal meditation that will transform the way you see the world.

Dat ik op lastige ogenblikken mijn wonderwoordjes prevel en ik telkens de zon vanachter donderwolken tevoorschijn tover. I listened to most of it when running through the streets of my city covered with semi-darkness, and throughout the run, I was thinking that the world might not be completely doomed yet, if there are artists as human and gentle as Kae Tempest.

Op zoek naar mezelf, want door mij wat verloren en geïsoleerd te voelen de laatste tijd, las ik het essay On Connection van de Britse auteur en artiest Kae Tempest (they/them – hen/hun). Kae Tempest (pronouns: they/them) started out when they were 16, rapping at strangers on night buses and pestering MCs to let them on the mic at raves. Each chapter is prefaced by William Blake quotations, and it’s no wonder his writing appeals to Tempest: both artists’ work is concerned with tapping into something ancient and mythic.Maar ook zien wat er in onze onmiddellijke nabijheid gebeurt en niet, zoals zo veel gebeurt, in onszelf en onze eigen gedachten blijven. It is worth reading this book just to consider the impact such chance encounters are able to create.